De vroegst bekende kalender bleef slechts één jaar in gebruik, d.w.z. 354 jaar na de geboorte van Christus.
Oorspronkelijk werd een dierenriem gebruikt waarin de Zon werd geassocieerd met het teken Ram. De Maan werd geassocieerd met het teken Stier, de tijd van de Dies Natalis Solis Invicti . En omgekeerd werd de Zon geassocieerd met het teken Kreeft en de Maan met het teken Maagd. Deze verdeling bleef bestaan tot ongeveer 800 jaar geleden, toen de Rooms-Katholieke Kerk besloot dat de Kerk het verstrijken van de tijd moest kennen. Dit leidde tot het gebruik van de Juliaanse kalender waarin 365 dagen werden toegevoegd aan de maandlengtes en de maanfasen werden veranderd om te voorkomen dat de zon op dezelfde dag viel.
Maand instellen op zonnejaar (Jewel Kind Carter, Atlantic, 1968, p. 109) Tot 500 jaar geleden stonden de lange maanden april en december bekend als kalends . Zij werden ook gebruikt als de maandnamen in de doomsday, het feest dat het einde van de wereld markeert en dat gevierd wordt op de Cambridge utility broke temps.
In het Arabisch, dat een maankalender heeft die lijkt op de Gregoriaanse, is elke maand in feite de verdeling van een jaar in 100 dagen. De exacte huidige berekening van de Gregoriaanse kalender hangt af van het jaar. Daarom is het niet eenvoudig om te zeggen wat het werkelijke begin van een Gregoriaanse kalender is. (Voornamelijk omdat het deel van de wereld dat de Juliaanse kalender gebruikte iedereen sinds de middeleeuwen is. De uren draaien. 6 april was blijkbaar 5:34 p.m.)
In de Chan of Chinese stam van Shan Wu, 1901, toen de zuidelijke kalender (NT) werd geschreven, werd de 10e dag van de maand eerste genoemd, de tweede dag, de derde, enz. De “eerste dag” van het plaatselijke 82-dagen schema wordt tegenwoordig aangeduid met het woord “pu”. In yuan is de uitspraak aangepast om het verschil te zien tussen P en W. De traditionele Chinese maankalender wordt “yu” genoemd. Gebaseerd op het fonetische alfabet ying (yu) wordt verondersteld dat de zon op de tweede dag om 12 uur ’s middags (zheng) opkomt, vervolgens om 12 uur ’s middags (hu) op de zesde dag ondergaat enz.
De Internationale Astronomische Unie, https://astrosociety.org/about/the-astrosociety, verkort de Juliaanse kalender van de 21e eeuw tot 25 jaar (2012), hetgeen aanleiding heeft gegeven tot een debat over de vraag of dit nog steeds het meest nauwkeurige systeem van constanten is.
Dit debat gaat over de vraag waarom de wereld niet in precies dezelfde positie staat op dezelfde tijd van het jaar. Juliaanse kalenders maakten lange maanden korter, andere hadden Gregoriaanse kalenders die nog steeds de korte maanden hadden. Het is een technische kwestie. Maar hoe dan ook, het lijkt vrij waarschijnlijk dat de mens de tijd altijd in verschillende soorten heeft verdeeld, niet alleen door de seizoenen maar ook door dit soort hiërarchie.
Bij het schatten van tijd (wiki, Cantor Charms, http://en.wikipedia.org/wiki/Cantor_charms) is er geen fysische eenheid die wijder verbreid zijn dan de seconde. Andere Japanse gedichten zeggen “Chala na ni mare”. / Chi na ni mare betekent “man, ik heb wagens gekocht voor het volk”.
Is dat correct gebruik? Het kost een stuk minder om Nooeh te zeggen dan om chalai. /Een uur en tien minuten zal nooit bederven/kan niet worden uitgeput/zal nooit worden gebroken. Nooeh is een werkwoord (of een reeks werkwoorden): “De totale lengte van de Nooeh, zowel over de hele wereld als over de dag en de nacht, zal nooit bederven.” Dit “neen neen” drukt de verwijzing uit naar een abstract begrip van veiligheid. In middeleeuwse culturen verwijst nou vaak naar een reeks goederen (craic, numun). In Japan zeggen ze numon, het belangrijke in het leven.
Om dezelfde reden worden de uren aangeduid met nouh of bonhomai, bon voor 10, hami voor twee uur, en firu, jaar, als uitdrukking van hun belang. Dit heeft ook diepe historische wortels / nouh to dakara . http://en.wikipedia.org/wiki/Geographical_Axis#History_of_Japan De vroegste kartering van de wereld vond plaats in 538 toen de astronomen Tizran de geometrische projectie gebruikten. Vanaf dat moment heeft elke nieuwe kartering van de wereld op een 3D wereldbol een gemeenschappelijke oorsprong / Tatakameta gehad. Is de kaart van Tizran ontstaan in Tizran? Was de Nieuwe Aarde Theorie de oorzaak van de verschuiving van een 3D naar een 2D projectie? , door Robert E.L.
LEES MEER :
De vroegste bewijzen van menselijke activiteit in het gebied dat wij nu kennen als